1ο Συνέδριο Μεταπτυχιακών Φοιτητών και Υποψηφίων Διδακτόρων Κλασικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Κρήτης

Το συνέδριο απευθύνεται σε μεταπτυχιακούς φοιτητές/-τριες και υποψήφιους/-ες διδάκτορες των Τμημάτων Φιλολογίας, Ιστορίας & Αρχαιολογίας και Φιλοσοφίας των Πανεπιστημιακών ιδρυμάτων της ημεδαπής.

Η αθανασία ως προσπάθεια υπερνίκησης του θανάτου και της λήθης επανέρχεται συχνά στη λογοτεχνική παραγωγή, τη διανόηση, αλλά και στην καθημερινότητα του αρχαίου ελληνικού και ρωμαϊκού πολιτισμού. Ο θάνατος μυθικών και ιστορικών προσώπων, επιφανών ή μη, του αρχαίου κόσμου έχει εμπνεύσει την ποίηση, τις ιστορικές αφηγήσεις, την φιλοσοφία και την τέχνη. Οι πεποιθήσεις για την ύπαρξη του Κάτω Κόσμου, η προσπάθεια διείσδυσης στα άδυτα μονοπάτια του, καθώς και η πίστη στη μετενσάρκωση/μετεμψύχωση απηχούν τις ανησυχίες των ανθρώπων για τη μετά θάνατον κατάληξη του σώματος και της ψυχής τους και έχουν απασχολήσει τον φιλοσοφικό στοχασμό σχετικά με την στάση των θνητών απέναντι στην αθανασία. Ο φυσικός θάνατος ενός ατόμου δεν συνεπάγεται τον θάνατο του ονόματος και κατ’ επέκταση της φήμης του: επιτάφιοι λόγοι, επιτύμβιες επιγραφές, ταφικά μνημεία όπως και πρακτικές ηρωοποίησης ή θεοποίησης μαρτυρούν την πρόθεση των εκάστοτε λαών να καταστήσουν αθάνατα τα πρόσωπα, τη μνήμη των οποίων ήθελαν να διαφυλάξουν. Ενίοτε η αθανασία αποτέλεσε και συνειδητή επιδίωξη των ανθρώπων, όσο εκείνοι βρίσκονταν ακόμα εν ζωή, μέσω ηρωικών, στρατιωτικών ή πολιτικών κατορθωμάτων, πνευματικής και υλικής παρακαταθήκης κ.ά.

Σκοπός του συνεδρίου είναι να απαντηθούν ερωτήματα ή και να επανεξεταστούν παλαιότερες θεωρήσεις για την αθανασία στον αρχαίο κόσμο και τη συμβολή της μνήμης στην επίτευξή της.